เจนนี่กลอกตา จนด้วยคำพูดที่จะโต้ตอบหล่อน หญิงสาวค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกที่ละชิ้น ภาพที่ปรากฏในสายตาทำให้ลิซ่ายกยิ้มอย่างพึงพอใจ เจนนี่ที่ตอนนี้มีเพียงเส้นหนังสองสามเส้นปกปิดร่างกาย ตรงคอของเธอยังคงมีปลอกคออันใหญ่ที่หล่อนสวมให้เมื่อตอนเจอกันครั้งก่อน
เจนนี่ค่อยๆคุกเข่าเพื่อคลานเข้าไปหาคนที่นั่งบนเก้าอี้บัลลังก์ตัวเขื่อง
ยามสายตากระหายราคะของหล่อนทอดมองมายังเธอ ทำให้ในอกยิ่งร้อนระอุ เมื่อคลานไปจนถึงเข้าใกล้มือข้างหนึ่งของหล่อนที่วางอยู่บนพนักเก้าอี้
เจนนี่ก็ไม่รอช้าที่จะใช้ลิ้นแตะไปเบาๆบนหลังมือของหล่อน แล้วลากวนไปมาสองสามครั้ง
เธอต้องการเรียกร้องความสนใจของผู้เป็นเจ้านาย
ลิซ่ามองหญิงสาวอีกคนที่กำลังเลียหลังฝ่ามือของเธอ
ใครจะรู้ว่าภายใต้ชุดทำงานที่ดูเป็นทางการและเรียบร้อย จะมีชุดของหนังสุดวาบวามซ่อนอยู่
ภายใต้ภาพลักษณ์ราชินีสุดแสนเอาแต่ใจ กลับเป็นเพียงนางทาสที่ไม่ได้มีค่าอะไรไปมากกว่าสัตว์เลี้ยงของเธอเลย
ลิซ่าบีบปลายคางของหล่อน เมื่อเห็นรอยยิ้มพึงพอใจของหล่อน เธอจึงสะบัดมือตบไปบนใบหน้าสวยเสียเต็มแรง
ใบหน้าของเจนนี่หันไปตามแรงตบ พอมองกลับไปที่คนลงมือก็พบเพียงรอยยิ้มมุมปาก
“นายหญิงคะ
อย่าตบใบหน้าสิคะ มันจะเป็นรอย” ปริปากไปได้แค่นั้นก็ถูกอีกคนกระชากให้ขึ้นลุกขึ้นไปทับอยู่บนที่เก้าแขนของเก้าอี้ที่หล่อนนั่งอยู่
เธอถูกบีบแก้มจนใบหน้าปวดร้าวไปหมด
“กล้าออกคำสั่งกับฉันเหรอ
ได้” ลิซ่าจับขาอีกคนให้อ้าออกแล้วพาดทับไปกับที่เท้าแขนของเก้าอี้และกดบั้นท้ายของหล่อนให้เข้ามาแนบแน่นขึ้น
พร้อมตบหนักๆไปอีกหลายที
“ไม่กล้าแล้วค่ะ
นายหญิงโปรดอภัยด้วย” ใบหน้าของเจนนี่เริ่มบิดเบี้ยว
แทนที่จะร้องเพราะความเจ็บปวด เธอกลับส่งครางเสียงกระเส่าออกมาเสียอย่างนั้น
ยิ่งยามอีกคนกดสะโพกของเธอให้ส่วนอ่อนไหวบดเบียดไปกับที่เท้าแขนหนักเท่าไหร่ เสียงของเธอก็เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
ตามจังหวะที่อีกคนขยับให้ส่วนนั้นถูไปมา ลิซ่าหัวเราะในลำคอมองหล่อนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยไฟราคะ
ยกยิ้มพอใจเมื่อเห็นอะไรบางอย่างโผล่ออกมาจากส่วนอ่อนไหวของหล่อน
เธอไม่รอช้าที่จะดึงออกมาแรงๆแล้วปามันไปอีกทาง
“ใส่ทั้งวันหรือเปล่า”
เจนนี่หายใจหอบ เธอพยายามผินใบหน้าไปมองคนที่ลุกขึ้นมายืนช้อนหลังของเธอ
“ทั้งวันค่ะนายหญิง” ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างพึงพอใจจากนายสาวแล้ว
พาลให้หัวใจของเธอเต้นระส่ำ เหลือบไปมองของเล่นชิ้นหนึ่งที่อยู่ในตัวเธอมาทั้งวัน
ซึ่งเพิ่งจะถูกหล่อนกระชากออกไป ไวเบรเตอร์ถูกยัดเข้ามาในตัวของเธอเมื่อเช้าและเป็นเธอเองที่ปล่อยให้มันสั่นอยู่กลางลำตัวทั้งวัน
ตามคำสั่งผู้เป็นนายอย่างเคร่งครัด ด้วยหวังว่าเธอจะได้รางวัลสักอย่าง และเหมือนอีกคนจะรู้ทันถึงได้พาร่างกายซ้อนทับด้านหลังของเธอ
ยิ่งหล่อนเริ่มขยับเอวรุนแรงมากเท่าไหร่เสียงครางและความเจ็บปวดตรงจุดอ่อนไหวก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ลิซ่ากระชากผมของหญิงสาวใต้ร่างให้เงยหน้าขึ้นมาเพื่อประกบริมฝีปากปากบนส่วนเดียวกันของหล่อน
ทั้งที่ช่วงเอวของเธอยังคงแนบชิดบดเบียดสะโพกขาว ลิซ่าลากริมฝีปากจากการกัดใบหูลงไปยังส่วนอื่นของหญิงสาว
กัดไปเต็มแรงเมื่อลากไปหยุดที่หัวไหล่มน
ยิ่งได้ยินเสียงครางของอีกคนยิ่งออกแรงขยับเอวมากขึ้น
“นายหญิงคะ
ฉันจะ ฉันจะ...”
“ฉันไม่อนุญาตให้เธอทำเก้าอี้เปื้อน”
ยังไม่ทันที่เจนนี่จะพูดจบก็ถูกลิซ่าพูดแทรกขึ้นเสียก่อน
เจนนี่ต้องกลั้นใจ เมื่อเธอกำลังจะถึงฝั่ง ผู้เป็นนายก็ดึงเธอให้ออกจากที่เท้าแขนก่อนจะผลักให้ล้มไปอีกทาง
“หึ” ลิซ่าขำในลำคอทีหนึ่ง
ก่อนจะกระตุกสายจูงที่ติดอยู่กับปลอกคอของหล่อน ให้เจ้าตัวคลานตามมา ห้องนี้เป็นห้องลับที่มีระบบรักษาความปลอดภัยอีกชั้นหนึ่ง
ในโลกนี้มีเพียงเธอเท่านั้นที่เปิดได้
ห้องเป็นห้องขนาดใหญ่ ซึ่งแบ่งโซนไว้เรียบร้อย
ส่วนหนึ่งเป็นตู้เก็บเสื้อผ้าที่ส่วนใหญ่จะมีเพียงชุดหนังให้ทาสสาวใส่ อีกส่วนเป็นชั้นอุปกรณ์และตู้เย็นขนาดกลางที่ใช้ใส่ของ
ส่วนอีกฝั่งเป็นห้องน้ำที่มีเพียงกระจกใสๆเป็นผนังกั้น
ส่วนตรงข้ามกับห้องน้ำก็เป็นเตียงขนาดคิงไซส์
ทันทีที่ประตูถูกปิดลงทั้งสองร่างก็เกี่ยวพันกัน
ลิซ่าเป็นฝ่ายขยับนำทางให้ไปถึงเตียง เธอดึงหล่อนให้ลุกขึ้นก่อนจะจับเหวี่ยงไปบนเตียง
แล้วพาตัวเองทาบทับตามไปบนร่างที่นอนคว่ำอยู่ โดยไม่ลืมที่จะตีสะโพกของหล่อนแรงๆอีกหลายที
เจนนี่ใช้ความพยายามอย่างมากในการหันไปมองเจ้านายสาว ความเจ็บปวดริ้วๆที่ก้นยังเทียบไม่ได้กับความสุขที่เบียดกระชั้นชิดขึ้นมาเหนือความเจ็บ
ยกขาเหนี่ยวรั้งเอวคอดของผู้เป็นเจ้านายอย่างรู้งานในตอนที่ร่างกายของเธอถูกพลิกขึ้นมาให้นอนหงาย
ในใจชาวาบเมื่อเห็นเจ้านายสาวเอื้อมมือไปหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากหัวเตียง
ลิซ่ายกยิ้มมุมปากในยามที่ใช้เชือกเส้นหนาพันธนาการหญิงสาวใต้ร่าง
ยิ่งเห็นรอยยิ้มพึงพอใจของหล่อนมากเพียงใด เธอก็ยิ่งออกแรงดึงให้เชือกตึงขึ้นมากเท่านั้น
จนครูดตามเนื้อตามตัวของหล่อนเป็นรอยแดงยาวๆหลายจุด รอยเหล่านั้นกระตุ้นอารมณ์ของทั้งสองได้เป็นอย่างดี
หยิบเอาแส้คู่ใจออกมาฟาดเรือนร่างของหล่อนหลายที
ยิ่งได้ยินเสียงครางกระเส่าที่ดังขึ้นเรื่อยๆ เธอยิ่งหยุดมือไม่ได้
เจนนี่หายใจหอบ
บัดนี้ร่างกายของเธอมีร่องรอยแดงเถือกเต็มไปหมด
แถมใกล้ๆหน้าอกและช่วงเอวเห็นเหมือนจะมีเลือดไหลออกมาเสียด้วย
สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อนายสาวก้มลงใช้ลิ้นสัมผัสตรงแผลเลือดซิบๆให้เธอได้พอแสบๆ
เธอไม่รู้ตัวเองว่าส่งเสียงแบบไหนออกไปในตอนที่หล่อนขยับมาเล่นกับหน้าอกหน้าใจ
เจ้านายสาวใช้ลิ้นโลมเลียไปรอบๆก่อนจะขบกัดยอดอกให้เธอได้หายใจติดขัด ลิซ่าลากริมฝีปากจากหน้ายอดอกซึ่งชูชันท้าทายสายตา
ไปยังริมฝีปากบางอย่างช้าๆ โดยใช้มือข้างหนึ่งขย้ำกอบกุมหน้าอกอวบอิ่มอย่างรุนแรง
ส่วนอีกข้างหนึ่งก็เคลื่อนลงต่ำเพื่อเล่นกับจุดอ่อนไหวของทาสสาว
ดูดขบริมฝีปากล่างของคนสวยจนห้อเลือด เธอจึงยอมปล่อยให้เป็นอิสระ ก่อนจะลากริมฝีปากผ่านแก้มไปยังใบหู
ขบกัดใบหูพร้อมกระซิบถามหล่อน
“เอาอะไรดี
นิ้ว ดิลโด้ มะเขือม่วงหรือแตงกวาดีล่ะ นังหมูสกปรก”
เจนนี่ตัวสั่นระริก ใบหน้าสวยเริ่มชื้นเหงื่อ
ในตอนที่เจ้านายเคลื่อนตัวลงต่ำ
ลิ้นร้อนระอุกกำลังรุกรานกลางลำตัวของเธออย่างไม่ปรานี
ยิ่งเจ้านายสาวเห็นน้ำขุ่นขาวไหลออกมาจากร่องสวาทมากทำไหร่ หล่อนก็ยิ่งเร่งจังหวะ
หากจะมีบางอย่างที่เธอปรารถนานอกจากนิ้วและลิ้นของนายแล้วล่ะก็
คงเป็นอะไรสักอย่างที่จะทำให้เธอเสพติดยิ่งกว่านี้
“นายหญิง
ฉันต้องการนายหญิงค่ะ”
ลิซ่าได้ยินทาสสาวกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปความต้องการ
ยิ่งฝังริมฝีปากไปตรงจุดอ่อนไหวของหล่อน ไม่รอช้าที่จะใช้ลิ้นดูดดุนปลายส่วนนั้น
ยิ่งอีกคนบิดเร้า เธอก็ยิ่งบดขยี้ เสียงแหลมดังขึ้นในจังหวะหนึ่ง หากเธอก็ยังไม่ยอมหยุดปลายลิ้น
“นายหญิงคะ
ฉันกำลังจะตาย นายหญิงคะ”
เจนนี่หนีบศีรษะของเจ้านายสาวเอาไว้แน่น
เธอถึงจุดสุดยอดและหลั่งใส่หน้านายสาวไปแล้ว แต่อีกคนยังไม่ยอมหยุดการกระทำอุกอาจ
รู้สึกได้ยามปลายลิ้นของหล่อนที่จงใจลามเลียไปรอบๆจุดอ่อนไหวของเธอ
ผ่านไปหลายวินาทีกว่าเจ้านายสาวจะยอมเงยหน้าขึ้นจากส่วนนั้นของเธอ หล่อนขยับขึ้นมาพลิกให้เธอนอนคว่ำหน้า
ร่างกายที่ถูกพันธนาการไว้ด้วยเชือกทำให้ขยับอย่างอิสระไม่ได้ ความเจ็บปวดแสบปวดร้อนร้อนๆกำลังคุกคามแผ่นหลัง
ร้อนบ้างเย็นบ้างสลับกันไปอย่างนั้น ทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าหล่อนหยิบเทียบไขกับน้ำแข็งมาเล่นกับร่างกายของเธออีกแล้ว
ลิซ่ามองหล่อนที่กำลังสูดปากด้วยสายตาเย็นชา
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีค่าอะไรมากไปกว่าสัตว์เลี้ยง ถ้าพอใจ เธอจะเหยียบย่ำหล่อนเท่าไหร่ก็ย่อมได้
คิดแล้วก็ฟาดมือลงไปบนสะโพกขาว ก้มหน้าตามลงไปขบกัดดูดดุนจนเกิดรอยแดงทั่วสะโพกแล้วจึงพอใจ
เธอขยับซ้อนทับไปบนร่างกายของหล่อน มือเรียวหยิบของเล่นชิ้นหนึ่งขึ้นมาคาดเอว
โดยไม่ลืมที่จะหยิบเจลหล่อลื่นมาชโลมจนทั่ว
เหยียดยิ้มเมื่อเห็นทาสสาวมองมาอย่างหวาดๆ
เห็นแบบนี้แล้วยิ่งอยากยัดไอ้สิ่งนี้ไปในตัวหล่อนนัก
เจนนี่น้ำตาแทบเล็ดในยามที่หล่อนยัดสิ่งนั้นเข้ามาในตัว
มันทั้งเจ็บทั้งจุก แท่งของเล่นขยับไปมาตามจังหวะที่นายสาวจงใจ
ยิ่งกระแทกใส่เธอเท่าไหร่ สะโพกของเธอก็ยิ่งยกขึ้นตอบรับจังหวะมากเท่านั้น
แรงกดทับทำให้รู้ว่าหล่อนทาบทับลงมาทั้งตัว มือของหล่อนเอื้อมมากอบกุมหน้าอกของเธอข้างหนึ่ง
ส่วนอีกข้างก็เลื่อนลงต่ำลงไปยังปลายจุดอ่อนไหว และออกแรงสะกิดให้เกิดครางเสียงแปลกๆดังลอดออกมา
มือของหล่อนยังคงทำงานอย่างดี จังหวะที่ถูกเร่งขึ้น ปลายนิ้วขยับตรงกับจังหวะกระแทกเอวส่งผลให้เธอต้องปลดปล่อยอีกครั้ง
เฝ้ามองใบหน้าของหล่อนที่ล้มลงมานอนอยู่เคียงข้างกันอย่างหลงใหล กลิ่นเหงื่อ
เสียงหายใจแสนเหนื่อยหอบ ปะปนกลิ่นคาวเลือดที่แดงฉานเปรอะเปื้อนเตียงนอน ทำให้เธอและหล่อนยิ้มออกมา
เหนือความเจ็บปวด เหนือความสุขสมและกามอารมณ์ เราทั้งสองมีความสุข
ความสุขที่จะหาจากคนอื่นไม่ได้ขนาดนี้
“คนไม่มีหัวใจ” เจนนี่คิดว่ายังไงชีวิตนี้ก็ขาดเจ้านายคนนี้ไปไม่ได้
จะมีใครที่สนองให้ตามที่เธอเสนอได้อย่างนี้ไหม จะมีใครในโลกนี้เย็นชาไร้ความปรานีกับเธอได้เช่นนี้ไหม
คนที่พร้อมจะเข้าหาเธอนั้น มีเยอะจนจำแทบจะไม่ไหว แต่คนที่พร้อมจะตบ กัดและลงแส้บนร่างกายของเธอ
มีเพียงคนเดียว เพียงคนเดียวเท่านั้น
“โง่
เลว หมูสกปรก” ลิซ่ายิ้มน้อยๆ
เมื่อเห็นหญิงสาวข้างกายแก้มแดงยามได้ยินคำด่าทอเหล่านั้น ทาสยังไงก็ยังเป็นทาสอยู่วันยังค่ำ
ทาสผู้โง่งมในราคะ ต่อให้เกลียดยังไง ก็ยังยอมแก้ผ้าต่อหน้าเธออยู่ดี ต่อให้ผิดกับอีกหลายคน
หรือต่อให้ต้องหวาดระแวงกันขนาดไหน ก็ยอมได้ ถ้าจะทำให้เธอมีสัตว์เลี้ยงให้ตีเล่นในทุกๆวัน
เจนนี่มองมือของเจ้านายสาวที่ตวัดไปที่ขาแล้วอมยิ้ม
ทุกครั้งที่ได้เข้ามาภายในห้องนี้ หล่อนก็ไม่เคยปล่อยให้เธอได้พักผ่อนเลยสักครั้ง
ได้ยินเสียงหัวเราะอย่างพอใจของนายสาวก็พาลให้หัวใจเบิกบาน
ให้เป็นสัตว์เลี้ยงตลอดไป ก็ยอมได้
เสียงเคาะประตูห้องทำงานทำให้ลิซ่าละสายตาจากเอกสารบนโต๊ะ
เพื่อมองหญิงสาวคนสวยที่เดินมาหยุดหน้าโต๊ะ แล้วโน้มลงมาจูบเธออย่างอุกอาจ คิม โรเซ่ ยิ้มหวานให้คนรักที่ทำหน้าสงสัยก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม
“เหนื่อยเหรอคะ
เย็นนี้ไปหาอะไรทานกันไหมคะที่รัก” โรเซ่มองคนรักที่ยืนขึ้นแล้วโน้มใบหน้าข้ามโต๊ะมาอย่างรู้งาน
เธอปล่อยให้อีกคนตักตวงความหวานจากริมฝีปากจนหล่อนพอใจ
“ที่รักว่างเหรอคะ
ทำไมเข้ามาหาได้คะ” ลิซ่าเอ่ยถามในขณะที่สายตายังคงลามเลียไปทั่วเรือนร่างของหญิงคนรัก
โรเซ่รู้ทันสายตาของคนรัก จึงใช้คิดเตือนสติอีกคน
“ใจคอจะกินกันกลางห้องทำงานเลยเหรอคะ” โรเซ่ดึงเนคไทเข้ามา
ทำให้ใบหน้าของหล่อนเข้ามาใกล้พอจะมอบจูบแสนหวานให้ได้
เพื่อชดเชยที่เธอให้หล่อนกินตรงนี้ไม่ได้ ทำไมจะไม่รู้ว่าเธอถูกหล่อนรักมากขนาดไหน
และทำไมจะไม่รู้ว่าเธอเองก็รักคนๆนี้มากเช่นกัน
“มาหาพี่สาวค่ะ
เห็นว่ามาหาอะไรกินแถวนี้ แต่ไม่เจอเลยแวะมาหาที่รักก่อนกลับค่ะ
งั้นไปก่อนนะคะที่รัก” โรเซ่ตอบออกไปในตอนที่เธอปล่อยให้ริมฝีปากของหล่อนได้เป็นอิสระ
“งั้นตอนเย็นเจอกันนะคะ
ที่รักกลับไปที่ทำงานระวังๆด้วยนะคะ ขับรถดีๆนะคะคนสวย” ลิซ่ายิ้มเมื่อถูกหล่อนทำใบหน้างอแงใส่
ยกมือไปบีบแก้มป่องๆนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว
“ที่รักก็ตั้งใจทำงานนะคะ
เจอกันเย็นนี้ค่ะ” โรเซ่มองคนรักตาละห้อย
แต่ก็ยอมจากไปด้วยดี เนื่องด้วยภาระหน้าที่ที่มีอยู่ ทำให้อ้อยอิ่งอยู่ด้วยไม่นาน
ลิซ่าเฝ้ามองประตูห้องที่ถูกปิดลงด้วยมือของคนรัก
โรเซ่เป็นคนที่เธอรักเพียงหนึ่งเดียว เมื่อสามปีก่อนคนรักแนะนำให้รู้จักกับพี่สาวของหล่อน
ซึ่งเธอได้บังเอิญรู้รสนิยมแปลกๆของคนๆนั้น ซึ่งตรงกับสิ่งที่อยู่ภายในใจของเธอ โรเซ่เป็นคนรักที่เธอไม่อยากทำร้ายให้ต้องมีร่องรอยบอบช้ำ
ไม่อยากมอบความเจ็บปวดให้ยามร่วมรักกัน เป็นคนที่เธอเลือกจะมอบแต่ด้านดีๆความอบอุ่นอ่อนโยนทั้งหมดให้
ฉะนั้นเมื่อลงกับคนรักไม่ได้ ก็เอาไปลงกับคนที่ไม่รู้สึกอะไรด้วยเสียดีกว่า เจนนี่เกลียดเธอขนาดไหนทำไมจะไม่รู้
ถ้าฆ่าทิ้งได้ก็ทำไปแล้ว แล้วทำไมต้องรักคนที่คิดจะฆ่ากันด้วย
ในความเกลียดชังกลับมีความรักปะปนอยู่ทำให้ยอมเป็นทาสสนองตัณหา ยอมทรยศน้องสาว ลิซ่ายกยิ้มอย่างพอใจ เมื่อคิดว่าอีกคนจะเจ็บปวดขนาดไหนกับเรื่องแบบนี้ เดินไปล็อคประตูห้องทำงานแล้วเดินกลับมานั่งบนเก้าอี้ประจำตัวอย่างเดิม ลิซ่าก้มหน้ามองร่างของคนที่ถูกน้องสาวตามหาซึ่งหมอบอยู่ใต้โต๊ะมาตลอด ร่างกายที่เปลือยเปล่าสวมหนังสีดำคาดสองสามชิ้น เธอก้มลงไปหยิบสายปลอกคอของหล่อน ลิซ่ากระตุกสายปลอกคออย่างรุนแรง ทำให้ใบหน้าสวยถลาเข้ามาใกล้ เธอโน้มไปกัดริมฝีปากล่างของทาสสาว เพื่อให้รางวัลที่หล่อนยอมอยู่นิ่งๆตามคำสั่ง รสฝาดๆของเลือดจากริมฝีปากบางชวนให้ทั้งสองเริ่มมัวเมาดำดิ่งสู่ทะเลกามอารมณ์ สุดท้ายแล้วเราสองก็เป็นดั่งสีเทา ในความเจ็บปวดนี้มีความสุขสมซ่อนอยู่
[ BlackPink ] Shades of L&J [ Lisa x Jennie ] ✯ Yuri ✯
